وقـتی یـه چـیــزی بـهـت میـگـه حـــرصـت دراد...

بـرمـیگــردی و بـا اخـــم نـگاش میـکـنی و یــه ضــربـه مـیـزنی


بـه بـازوش کـه بـگی خـیلی بـدی...


امــا تنـهـا کاری که اون مـیکنـه یـه لبـخـنـد مـیـزنـه و مـیگـه :


زدی؟!...مـنــو زدی؟بـاشه...!


قـهــر مـیکـنـه و روشـو بـرمـیگـردونـه ...


اونـجــاس کـه دلـت میـگیـره...


اسـمشـو بـا تـمــام عـشـق صــدا میـکـنی


دسـتـاتـو میـگیـره و میـگـه جــونـم؟


شــوخی کــردمــو مـیـبرتـت تـو آغـوشـش....


چـشـاتــو میـبنـدی و دلــت آروم میـگـیـره!!!


اونـجــاس کــه مـیگی خــدایــا ازم نـگـیـرش...